Często spotykamy się z stwierdzeniem świeżo upieczonych przewodników, że póki co nie wychodzą,bo są w okresie kwarantanny. Szczeniakom zaleca się kwarantanne ze względu na okres szczepienny. Układ odpornościowy szczeniąt jest dużo słabszy niż u dorosłego psa. Dodatkowym problemem jest to, iż każde najmniejsze przeziębienie, czy biegunka przesuwają nam daty kolejnych zalecanych szczepień. Warto pamiętać że okres szczepienny szczeniaka nakłada nam się z okresem socjalizacji psa, który ma ogromne znaczenie w kwestii utartych zachowań. Warto odnaleźć złoty środek między zdrowiem czysto fizycznym a zdrowiem psychicznym. Moim zdaniem nie powinniśmy blokować psu możliwości poznawania świata, ale tez nie powinniśmy spacerować po miejscach w których pojawia sie duża kumulacja psów. Starajmy się dbać o to, by nasz szczeniak miał możliwość socjalizacji i habituacji, ale z głową. Odwracając temat tego zagrożenia mogę śmiało stwierdzić, że w 100% trzymając psa w domu w ścisłej kwarantannie nie jesteśmy w stanie go zabezpieczyć, choćby dla tego że większość bakterii możemy sprowadzić do domu, choćby na podeszwach naszych butów. Także kochani działajmy z głową ale nie popadajmy w paranoję 🙂
Przejdźmy do tematu szczepień.
W Polsce, szczepienia dla psów mają dwa podziały podstawowe i dodatkowe oraz obowiązkowe i nieobowiązkowe. Obowiązkowym wg. Ustawy z dnia 11 marca 2004 o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz zgodnie z „Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi” jest szczepienie przeciw wściekliźnie. Zgodnie z powyższym powinniśmy zaszczepić psa nie później niż 30dni po zakończeniu trzeciego miesiąca życia a następnie powtarzać je co 12 miesięcy.
- Króciutko o wściekliźnie.
Jest to choroba niebezpieczna zarówno dla ludzi jak i dla psów. Wścieklizną można się zarazić poprzez ugryzienie chorego osobnika. Wścieklizna atakuje układ nerwowy dlatego po zarażeniu pojawiają się objawy neurologiczne takie jak pobudzenie, rozdrażnienie czy agresja. Najbardziej rozpoznawanym objawem jest nadmierne ślinienie się i trudności w połykaniu. Objawy wynikają z stopniowego wyniszczania przez chorobę, układu nerwowego. Wścieklizna jest chorobą niebezpieczną, aktualnie ze względu na sytuację epidemiologiczną, w niektórych rejonach kraju, wprowadzono również obowiązkowe szczepienia kotów. Według opinii weterynarzy, mimo iż praktycznie ta choroba już została wyeliminowana to możemy zaobserwować jej nawrót. Dlatego szczepienia zarówno psów, jak i kotów powinny być dla nas oczywistością.
Szczepienia nie obowiązkowe… ale BARDZO WAŻNE.
Jak już wyżej napisałem do szczepień obowiązkowych zaliczane jest tylko szczepienie przeciw wściekliźnie, jednak jest jeszcze sporo innych bardzo niebezpiecznych chorób. Na szczęście w świecie weterynarii, Lekarze kładą nacisk także na niemniej ważne od obowiązkowych, szczepienia nieobowiązkowe. Postaram się krótko i zwięźle wymienić te najważniejsze oraz krótko opisać choroby aby nie zostawiać tematu z samą sucha nazwą.
- Parwowiroza
Groźna choroba zakaźna o wysokim stopniu śmiertelności. Bardzo niebezpieczna dla psów, szczególnie młodych. Szczeniaki przechodzą ją znacznie ciężej. Parwowiroza jest chorobą niezwykle zaraźliwą. Psy zarażają się przez kontakt z wydalinami. Wirus powoduje bardzo ostre zapalenie jelit wraz z niszczeniem krypt jelitowych. Parwowirus może atakować także szpik i hamowac wytwarzanie białych krwinek. Powoduje znaczny spadek odporności.
- Nosówka
Bardzo groźna choroba której bagatelizowanie jest nieodpowiedzialne. Nosówka atakuje ośrodkowy układ nerwowy u psów. Podobnie jak Parwowiroza najniebezpieczniejsza jest u szczeniaków. Jej ciężka postać objawia się wydzieliną surowiczą z nosa, kaszlem oraz gromadzeniem sie wydzieliny w workach spojówkowych (nadmierna ilośc śpiochów :P). Pies może być apatyczny, może gorączkować a temu wszystkiemu towarzyszy zwykle brak apetytu.
- Choroba Rubartha
Zakaźne zapalenie wątroby. Przybiera kilka form. W przypadku formy nadostrej może dojść do nagłego zgonu bez wcześniejszych objawów. W pozostałych lżejszych formach pojawia sie wysoka temperatura, biegunki, wymioty oraz zapalenie górnych dróg oddechowych. Świertelność choroby szacuje sie na 30%.
- Parainfluenza
Wirus ten jest jednym z czynników powodujących „kaszel kenelowy” . Rozprzestrzenia sie szczególnie mocno wśród większych skupisk psów. Objawami jest suchy kaszel i wysoka gorączka dodatkowo często pojawiają sie problemy z oskrzelami i zapalenie spojówek. Kaszel Kenelowy to choroba objawiająca się problemem z układem oddechowym psa.
Kiedy i jak szczepimy?
Na powyższe cztery choroby szczepionki podaje się stosunkowo szybko, nawet w szóstym tygodniu życia. Jako pierwsze wykonuje sie szczepienia na parwowirozę i nosówkę . Szczepienia powtarza się co 2-4 tygodnie a ostatnie z cyklu po szesnastym tygodniu życia psa. To jednak książkowe założenie w rzeczywistości bywa naprawdę różnie, gdyż każda dawka musi być podana psu zdrowemu a jak to bywa z szczeniakami, zdarzają się biegunki czy choćby zwykły katar. Szczepienie na powyższe choroby powtarza się co 12 miesięcy.
-
- Szczepienia Dodatkowe
Mniej powszechne ale nie mniej ważne są szczepienia na boreliozę i leptospirozę. Na te choroby warto zaszczepić psy biegające po lasach i dzikich terenach. Leptospirozą pies może zarazić się przez spożycie wody stojącej czyli np. kałuże. Bakteria leptospirozy może się także przedostać do organizmu psa przez uszkodzone tkanki i błony śluzowe. Bakterię bardzo łatwo złapać i sieje ogromne spustoszenie w organiźmie, szczególnie ważne jest szybkie rozpoznanie choroby. Bolerioza jest chorobą odkleszczową bardzo późno daje objawy stąd warto zadbać o szczepienie. Jeśli chcecie wiedzieć więcej na temat boleriozy i chorób odkleszczowych, zajżyjcie na https://www.passionblog.com.pl/pies-ma-kleszcza-co-robic-jak-zabezpieczyc/
W trosce o dobro naszych zwierząt powinniśmy znać podstawowy kalendarz szczepień psa, warto też poprosić weterynarza o szczepienia dodatkowe. To proste rozwiązania które mogą uchronić naszego pupila przed poważnymi chorobami. Nie bagatelizujmy tematu.